4.9
(9)

پرستاری از فرد نابینا در منزل

پرستاری از فرد نابینا یا کم‌بینا در منزل، فقط به همراهی در انجام کارها خلاصه نمی‌شود؛ این نوع مراقبت در اصل «ایجاد ارتباط با زندگی، محیط و روزمره» است تا استقلال، کرامت و انتخاب‌گری فرد حفظ شود و هم‌زمان ایمنی، سلامت روان و کیفیت زندگی او ارتقا یابد. نکته‌ی مهم دیگر این است که پیامدهای نابینایی صرفاً جسمی نیست؛ پژوهش‌ها نشان می‌دهد اختلال بینایی با افزایش نشانه‌های افسردگی، اضطراب و انزوای اجتماعی همراه است و این مورد، نیاز به «مراقبت تخصصی» را برجسته می‌کند؛ مراقبتی که به شبکه‌ی روابط، معنا و مشارکت اجتماعی فرد توجه کند.

در چنین زمینه‌ای، نقش مراقب و پرستارِ آشنا با مشکلات نابینایان، ابزار‌های کمکی، حقوق ارتباطی و «ارتباط مؤثر» در نظام سلامت حیاتی است. ارائه‌دهندگان خدمات سلامت باید تخصص لازم را برای پرستاری از این عزیزان داشته باشند. موسسه سلامت برتر با تکیه بر تمام استاندارد‌های داخلی و جهانی مراقبت از سالمندان و افراد نابینا، خدمات تخصصی با قیمت مناسب برای مراقبت از این عزیزان در منزل ارائه می‌دهد.

دسترسی سریع به مطالب

تعریف نابینایی و کم‌بینایی

نابینایی و کم‌بینایی یک طیف است: از نابینایی کامل تا وضعیت‌هایی که باقیمانده‌ی بینایی محدود شده است و برای انجام وظایف روزمره بدون ابزار کمکی کافی نیست. از منظر سلامت عمومی، بیشترین دلایل اختلال بینایی ناشی از «خطاهای انکساری اصلاح‌نشده» و «کاتاراکت» (آب‌مروارید) است؛ در کنار آن‌ها، «گلوکوم» (عامل اصلی نابینایی برگشت‌ناپذیر)، «رتینوپاتی دیابتی» و «دژنراسیون ماکولا» از عوامل مهم دیگرند. به هر حال اگر نابینایی فرد در خانه‌ی شما برگشت‌پذیر نباشد، مراقبت خانگی باید بر کاهش خطرات، بهبود روحیه فرد نابینا و بازگرداندن حس انتخاب‌گری و شراکت در زندگی روزمره بنا شود.

تصویر
پژوهش‌ها نشان می‌دهد اختلال بینایی با افزایش نشانه‌های افسردگی، اضطراب و انزوای اجتماعی همراه است و این مورد، نیاز به «مراقبت تخصصی» را برجسته می‌کند.

ارتباط مطلوب پرستار با فرد نابینا

تعامل درست، اصل مراقبت مؤثر در خانه است. چند نکته کلیدی که همواره توسط پرستاران و مراقبان فرد نابینا باید رعایت شود:

اول معرفی کنید، مستقیم حرف بزنید و خداحافظی را هم اعلام کنید. فرد نابینا ممکن است صدای شما را تشخیص ندهد؛ صریح بگویید که وارد اتاق شده‌اید یا از اتاق خارج می‌شوید. 

کمک را پیشنهاد دهید، نه تحمیل. هرگز بازوی فرد را نگیرید و او را نکشید؛ بازوی خود را پیشنهاد کنید تا با گرفتن بالای آرنج شما، نیم‌قدم عقب‌تر حرکت کند—این «تکنیک راهنمای نابینا» است. نزدیک پله‌ها، شیب‌ها و پاگردها اطلاع دهید که بالا می‌روید یا پایین می‌آیید و در عبور از مسیرهای باریک، بازو را کمی عقب‌تر ببرید تا حرکت تک‌ردیفه شکل بگیرد. 

برای نشستن، دست فرد را روی پشتی صندلی بگذارید تا خودش مسیر را کامل کند. این کار خطر زمین‌خوردن را کم می‌کند و حس کنترل را بالا می‌برد. 

سگ راهنمای فرد نابینا را نوازش نکنید و حواسش را پرت نکنید. این یک نکته مهم است. 

این مهارت‌ها ساده‌اند، اما اجرای دقیقشان تفاوت بزرگی در «تجربه‌ی فرد نابینا از پرستار» ایجاد می‌کند.

ایمن‌سازی محیط منزل برای فرد نابینا

خانه‌ای که مناسب افراد معمولی طراحی شده، الزاماً برای لمس و شنیدن امن نیست. نکات زیر، چارچوبی برای ارزیابی محیط خانه است:

نورپردازی یکنواخت و بدون درخشش در آشپزخانه، سرویس بهداشتی و مسیرهای رفت‌وآمد؛ در صورت امکان از نورهای موضعی (زیرکابینتی، چراغ‌های راهنما) استفاده کنید. کنتراست رنگی در لبه‌ی پله‌ها، دستگیره‌ها و سطوح پرکاربرد، حرکت او را آسان‌تر می‌کند. 

رفع خطرها مانند لبه‌های آزاد فرش، سیم‌های رها و دست‌گیره‌های لق؛ نصب نرده‌ی در دو طرف پلکان و استفاده از کف‌پوش‌های ضدلغزش در حمام ضروری است. 

آژیر دود و آتش—آتش یکی از بزرگ‌ترین خطرهای خانگی برای نابینایان است؛ مسیر خروج را با نشانه‌های لمسی مشخص کنید. 

برای افراد سالمند نابینا یا کم‌بینا، اقداماتی برای پیشگیری از خطر سقوط مانند تمرین تعادل و قدرت بدنی، حذف موانع و کنترل داروها نقش مهمی دارد.

آشپزخانه و تغذیه افراد نابینا

پخت‌وپز، در حالی که عزت‌نفس می‌آورد خطراتی هم دارد. چند تکنیک و ابزار مهم در این مورد:

کنتراست بالای ابزار: تخته‌ی برش روشن برای مواد تیره و برعکس استفاده کنید؛ این کار تشخیص رنگ‌ها و لبه‌ی چاقو را آسان‌تر می‌کند.

اندازه‌گیری با حس لامسه: پیمانه‌ها و قاشق‌های برجسته یا علامت‌گذاری شده با قلم سه‌بعدی و برچسب‌های برجسته.

حرکت امن چاقو: پیش از برش، با یک حرکت «گهواره‌ای» مطمئن شوید لبه‌ی چاقو رو به پایین است؛ در صورت امکان از ابزارهای امن‌تر مثل چاقوی پیوتی یا کاتر پیتزا برای برش‌ها استفاده کنید.

سازمان‌دهی وسایل آشپزخانه: هر چیز جای خودش، و جای هر چیز، ثابت باشد.

این موارد به استقلال فرد با بینایی محدود و ایجاد انگیزه آشپزی در او کمک می‌کند.

مدیریت دارو فرد نابینا

اشتباه دارویی، حتی برای بینایان هم شایع است؛ برای افراد نابینا، برچسب‌های گویای نسخه (Talking Labels) نظیر ScripTalk، راه‌حلی جدید برای شنیدن نام دارو، دوز، هشدارها و دستور مصرف است و در بسیاری از داروخانه‌ها ارائه می‌شود. متن‌خوانی با موبایل، برچسب‌های بریل یا برجسته، و راهنمایی‌های مصرف، در کنار هم می‌توانند خطای دارویی را در فرد نابینا به حداقل برسانند.

در کنار این‌ها، ساخت جدول لمسی برنامه‌ی دارویی، استفاده از باکس هفتگی و تنظیم آلارم‌های صوتی، کیفیت درمانی را بالا می‌برد؛ در صورت لزوم، موسسه سلامت برتر می‌تواند برنامه‌ی سفارشی برای نظم دارویی افراد نابینا ارائه کند.

تحرک و پیاده‌روی فرد نابینا

متخصصان جهت‌یابی و حرکت با آموزش مهارت‌های عصای سفید، تکنیک حرکت در فضاهای آشنا و ناآشنا، و تمرین «راهنمای بینا» در موقعیت‌های واقعی، استقلال فرد نابینا را چند برابر می‌کنند. هماهنگی پرستار خانگی با این آموزش‌ها و اجرای تمرین‌ها در خانه و محله، به پیشرفت فرد نابینا کمک زیادی می‌کند.

بنابراین، پرستار فرد نابینا در منزل باید مهارت راهنمایی را آموزش دیده باشد: اطلاع از نزدیک‌شدن به پله و جدول، عبور از درگاه، نشاندن ایمن، حرکت یک‌ردیفه در مسیرهای باریک و توصیف جهت‌ها به‌صورت دقیق («دو قدم جلوتر، یک پله کوتاهِ رو به بالا»). این جزئیات ساده، تفاوت پرستار تخصصی فرد نابینا با افراد کم تجربه است.

سلامت روان و مشارکت اجتماعی فرد نابینا

اختلال بینایی، اگر با انزوای اجتماعی همراه شود، می‌تواند خطر افسردگی و اضطراب را بالا ببرد؛ شواهد و مطالعات جدید این ارتباط را تأیید کرده‌اند. بنابراین، برنامه‌ی مراقبت خانگی باید تعاملات روزمره‌، تماس تلفنی یا تصویری با دوستان و خانواده، حضور در جمع‌های کوچک، بازی‌های فکری شنیداری، مطالعه‌ی شنیداری و پیاده‌روی‌های کوتاه، را به‌صورت زمان‌بندی‌شده در دل روز قرار دهد و روند «احساس تعلق» فرد را احیا کند.

وظایف پرستار فرد نابینا در منزل

ارزیابی اولیه‌ی فرد: وضعیت بینایی، بیماری‌های دیگر (مثلا دیابت، فشارخون)، سابقه‌ی سقوط، وضعیت شناختی و خلق‌وخو، ترجیحات غذایی و فرهنگی، آزادی عمل در فعالیت‌های روزمره (ADL/IADL) و میزان فعالیت‌های اجتماعی.

بررسی شرایط ایمنی منزل: نور، کنتراست، فرش‌ها، دستگیره‌ها، آژیرهای آتش، مسیر خروج اضطراری با نشانه‌های لمسی؛ اگر سالمند است، راه‌حل‌های جلوگیری از سقوط از ابتدای پرستاری.

ایجاد برنامه‌ی روزانه‌ی: خواب منظم، تغذیه‌ی متعادل، هیدراسیون، حرکت سبک، گفت‌وگوی روزانه، مطالعه‌ی شنیداری، مشارکت اجتماعی، و «زمان سکوتِ انتخابی»، با ساعت و الگوی پایدار.

مدیریت داروها: برچسب‌های برجسته، جدول صوتی یا لمسی، باکس هفتگی و آلارم‌های منظم؛ استفاده از روش «بازگویی بیمار» برای اطمینان از فهم کامل. 

آموزش و هماهنگی خانواده: کمک به سایر افراد داخل منزل، گفت‌وگو و احترام به نابینا؛ هماهنگی با چشم‌پزشک، کاردرمانگر، متخصص O&M و در صورت نیاز روان‌شناس یا روان‌پزشک. 

بازبینی منظم: هر ۴ تا ۸ هفته، شاخص‌های عینی و ذهنی (کیفیت خواب، خلق، سطح مشارکت، رعایت دارو) را مرور و برنامه را تنظیم می‌کند. برای سالمندان، از بسته‌های پیشگیری از سقوط و ابزارهای آموزشی تازه استفاده می‌شود.

رفت‌وآمد در خانه و بیرون: قبل از حرکت، توصیف مسیر؛ در نقاط تغییر سطح یا شیب، اطلاع‌رسانی دقیق. در بیرون، همواره از مسیرهای قبلی و تکرارشونده شروع می‌کنند.

کارهای روزمره‌ی خانه: سیستم برچسب‌گذاری برای مواد غذایی، ادویه‌ها و کلیدهای پرکاربرد با کش‌های رنگی، نوارهای برجسته یا اشکال متفاوت ظرف‌ها.

سازمان‌دهی وسایل: هر چیز در جای ثابت، لمس‌پذیر و منطقی. راهنماهای VisionAware برای برچسب‌گذاری و سازمان‌دهیِ لمسی، ایده‌های ساده و فواید فراوانی دارند. 

حمام و سرویس بهداشتی: دستگیره‌ها و صندلی حمام، کف‌پوش ضدلغزش، نور کافی و علامت‌گذاری لمسی روی شیر آب گرم؛ این‌ها اختلاف میان «ترسِ از حمام» و «استقلال فرد» را رقم می‌زند. 

تغذیه و آشپزی: تمرکز بر کنتراست، نظم و ابزار امن؛ سازمان‌دهی کشوها و کمدها و یادگیری تکنیک‌های لمس ایمن ظرف داغ و تیغه‌ی چاقو.

فعالیت بدنی و پیشگیری از سقوط: تمرین‌های تعادلی و قدرتی ملایم (مانند تای‌چی و تمرین‌های ایستایی) برای سالمندان نابینا یا کم‌بینا، همراه با اصلاح محیط و مرور داروها، راهکارهای مؤثر و توصیه‌شده‌ی نهادهای بهداشت عمومی هستند. 

جمع‌بندی

هدف از پرستاری فرد نابینا در منزل، رفع نقص نیست؛ بازگرداندن اختیار، امنیت، معنا و ریتم زندگی است. وقتی ارتباط محترمانه و بدون تصدی‌گری را بلد باشیم، وقتی خانه را با منطق لمس و صدا و کنتراست بچینیم، وقتی با ابزارهای ساده‌ خطاهای دارویی و خطرهای محیطی را کم کنیم، و وقتی روابط اجتماعی و حرکت ایمن را به روال روزمره تبدیل کنیم، نتیجه چیزی فراتر از «پرستاری» خواهد بود: زندگی شاد و دلنشین در خانه. در این مسیر، همکاری با یک تیم مراقبتیِ حرفه‌ای می‌تواند این شرایط را سازمان‌دهی کند—به خانواده‌ها کمک می‌کند به‌جای آزمون‌وخطا، از روز نخست با برنامه‌ای مشخص حرکت کنند. برای دریافت قیمت و شرایط مراقبت از فرد نابینا در منزل با تلفن‌های موسسه سلامت برتر تماس بگیرید.

توصیه می‌کنیم پیش از عقد قرارداد، نمونه قرارداد، قوانین جایگزینی نیرو، روش پاسخگویی در شرایط اضطراری و سازوکار نارضایتی از خدمات را از هر مؤسسه‌ای—از جمله سلامت برتر—به‌صورت شفاف بخواهید.

چه امتیازی به این صفحه می‌دهید؟

میانگین امتیازات 4.9 / 5. تعداد ثبت شده: 9

تا به حال امتیازی ثبت نشده است! اولین نفر شما باشید.

از این که این صفحه مورد پسند شما نبود متاسفیم.

در بهبود کیفیت مطالب همراه ما باشید!

چطور می‌تونیم این مطلب را بهتر کنیم؟

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

پست های مرتبط