آشنایی با انواع مشکلات جسمی و حرکتی سالمندان
پیری مرحله‌ای طبیعی در زندگی است که با تغییرات مختلف جسمی و روحی همراه می‌شود. هرچه سن بالاتر می‌رود، بدن به تدریج دچار کاهش قدرت عضلانی، کاهش تراکم استخوان‌ها، تغییر در سیستم‌های عصبی و حسی و کاهش توانایی بازسازی بافت‌ها می‌شود. این تغییرات ممکن است زمینه‌ساز انواع مشکلات جسمی و حرکتی برای سالمندان شود. کاهش تحرک و وجود دردهای مزمن نه‌تنها کیفیت زندگی افراد سالمند را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه می‌تواند استقلال آنان را محدود کرده و منجر به انزوا و افسردگی گردد. منابع مطالعاتی نشان می‌دهند که کاهش توان حرکتی و ضعف اندام‌های حرکتی در سالمندان قابل درمان یا حداقل قابل کنترل است و بیشتر این مشکلات در صورت تشخیص به موقع و دریافت مراقبت، قابل مدیریت هستند.
دسترسی سریع به مطالب
تغییرات فیزیولوژیک در سالمندی
با آغاز سالمندی، بدن دچار مجموعه‌ای از تغییرات طبیعی می‌شود. کاهش خواب مؤثر و بروز مشکلات خواب، حساسیت به گرما و سرما، افزایش چین و چروک و نازک شدن پوست، ریزش مو و نازک شدن تارهای مویی از نشانه‌های ظاهری پیری هستند. در این مرحله حس بینایی، شنوایی، بویایی و چشایی نیز رو به زوال می‌رود و سرعت واکنش‌ها و قدرت جسمی کاهش می‌یابد. علاوه بر این، سالمندان اغلب با کاهش انرژی، ضعف عضلات، و اختلال در تعادل مواجه می‌شوند که ممکن است زندگی روزمرهٔ آنان را دشوار کند. شناخت این تغییرات و پذیرش آن‌ها به‌عنوان بخشی طبیعی از فرآیند پیری می‌تواند به اتخاذ رویکردهای پیشگیرانه و مراقبتی مناسب کمک کند.
ضعف عضلانی و سارکوپنی
یکی از مهم‌ترین مشکلات جسمی سالمندان، ضعف عضلانی و کاهش تودهٔ عضلانی است. تحلیل رفتن عضلات، که به آن «سارکوپنی» گفته می‌شود، معمولاً در اثر کاهش فعالیت بدنی، تغییرات هورمونی و افزایش سن اتفاق می‌افتد. کاهش آمادگی جسمانی، کاهش جرم عضلانی و چگالی استخوان‌ها و کاهش عملکرد قلب و ریه‌ها همگی به بروز ضعف عمومی عضلات منجر می‌شوند. بی‌تحرکی طولانی‌مدت و بستری بودن نیز روند تحلیل عضلات را تسریع می‌کند و موجب کاهش قابل توجه قدرت و استقامت فرد سالمند می‌شود.
علاوه بر تغییرات مرتبط با سن، بیماری‌ها و وضعیت‌های پزشکی متفاوتی می‌توانند باعث ضعف عضلانی شوند. آسیب‌های عصبی ناشی از بیماری یا تروما، فشار روی اعصاب (مانند سندرم تونل کارپال)، سکته مغزی، بیرون‌زدگی دیسک، فشردگی نخاع، کاهش قند خون و عوارض پس از تشنج از جمله علل اختصاصی ضعف یک‌طرفه یا موضعی عضلات هستند. برخی داروها مانند کورتون‌ها و مصرف طولانی‌مدت الکل نیز در ایجاد ضعف عضلانی مؤثرند. لازم است مراقبان و خانواده‌ها بدانند که بسیاری از سالمندانی که گمان می‌کنند دچار ضعف عضلات شده‌اند، در واقع خستگی مفرط ناشی از مشکلات دیگری مانند کم‌خونی، نارسایی قلبی، عفونت‌های مزمن یا افسردگی را تجربه می‌کنند؛ بنابراین تشخیص دقیق علل ضعف ضروری است.
نقش فیزیوتراپی و کاردرمانی
برای مقابله با ضعف عضلانی در سالمندان، فیزیوتراپی و کاردرمانی نقش بسیار مهمی دارند. این مداخلات با کمک تمرینات مقاومتی، تعادل و کششی، به حفظ یا بازسازی قدرت عضلات و توان حرکتی کمک می‌کنند. همچنین برنامه‌های فعالیت بدنی منظم برای سالمندان توصیه می‌شود تا از تحلیل بیشتر عضلات جلوگیری شود و سلامت عمومی بدن ارتقا یابد. از آنجا که سالمندان ممکن است به دلیل ضعف یا ترس از سقوط، تمایلی به خروج از منزل نداشته باشند، ارائهٔ جلسات فیزیوتراپی در منزل می‌تواند جایگزین مناسبی باشد. این اقدام خطرات ناشی از رفت‌وآمد را کاهش داده و از نظر جسمی و روانی آرامش بیشتری برای سالمند و خانواده ایجاد می‌کند.
کاهش تحرک و وجود دردهای مزمن نه‌تنها کیفیت زندگی افراد سالمند را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه می‌تواند استقلال آنان را محدود کرده و منجر به انزوا و افسردگی گردد.
پوکی استخوان (استئوپروز)
پوکی استخوان اختلالی است که در آن تراکم استخوان‌ها کاهش می‌یابد و استخوان‌ها شکننده‌تر و مستعد شکستگی می‌شوند. این بیماری در میان سالمندان به‌ویژه زنان پس از یائسگی بسیار شایع است و اغلب به‌صورت خاموش پیشرفت می‌کند تا زمانی که شکستگی یا درد شدید رخ دهد. علائم ظاهری پوکی استخوان می‌تواند شامل شکستن ناخن‌ها، عقب رفتن لثه‌ها، درد مبهم در استخوان‌ها، خمیدگی پشت و کاهش قد باشد. عواملی مانند سابقه خانوادگی بیماری، کمبود فعالیت بدنی، جراحی یا بیماری‌هایی که جذب مواد معدنی را مختل می‌کنند، مصرف داروهای ضد تشنج، شیمی‌درمانی و استفاده طولانی‌مدت از داروهای مهارکننده معده، مصرف بیش از حد الکل و دخانیات، و رژیم غذایی فقیر از کلسیم و ویتامین D در بروز این بیماری نقش دارند. همچنین آغاز یائسگی در زنان و کاهش هورمون استروژن خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می‌دهد.
پیامدها و درمان
عواقب پوکی استخوان بسیار جدی است. شکستگی‌های ران، ستون فقرات و مچ دست در سالمندان نه‌تنها باعث درد شدید و ناتوانی حرکتی می‌شود، بلکه اغلب به کاهش استقلال فرد و وابستگی او به دیگران می‌انجامد. آمارها نشان می‌دهند که حدود نیمی از افرادی که دچار شکستگی لگن می‌شوند هرگز به وضعیت قبلی خود بازنمی‌گردند و حدود ۲۵ درصد به مراقبت درازمدت نیاز پیدا می‌کنند. پیشگیری مهم‌ترین راهکار مقابله با پوکی استخوان است. توصیه می‌شود افراد سالمند حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته فعالیت جسمانی مانند پیاده‌روی یا ورزش‌های مقاومتی انجام دهند، رژیم غذایی غنی از کلسیم، پروتئین و ویتامین D داشته باشند و از مصرف سیگار و الکل اجتناب کنند. آزمایش سنجش تراکم استخوان و کنترل منظم سطح ویتامین D در سنین بالاتر می‌تواند در تشخیص زودرس کمک کننده باشد. درمان دارویی با تجویز پزشک (مانند بیس‌فسفونات‌ها) و مصرف مکمل‌ها، همراه با فیزیوتراپی و آموزش تعادل، به کاهش خطر شکستگی کمک می‌کند.
آرتروز و بیماری‌های مفصلی
استئوآرتریت یا آرتروز، شایع‌ترین نوع بیماری‌های مفصلی در سالمندان است. این بیماری ناشی از سایش و تخریب تدریجی غضروف مفاصل است که موجب درد، خشکی، محدودیت حرکت و تغییر شکل مفصل می‌شود. عوامل متعددی در بروز آرتروز نقش دارند؛ از جمله بالا رفتن سن، ژنتیک، آسیب‌های قبلی مفصلی، اضافه‌وزن، ضعف عضلات اطراف مفصل و برخی بیماری‌های متابولیک. با تخریب غضروف، اصطکاک بین سطوح مفصلی افزایش می‌یابد و استخوان‌های زیر غضروف نیز دچار آسیب می‌شوند.
علائم اصلی آرتروز شامل درد مفاصل (خصوصاً هنگام حرکت یا پس از فعالیت)، خشکی و سفتی صبحگاهی که پس از چند دقیقه حرکت کاهش می‌یابد، تورم و التهاب، کاهش دامنه حرکتی، ضعف عضلات اطراف مفصل و ایجاد صداهای تق تق در مفاصل است. در مراحل پیشرفته، تغییر شکل مفصل و محدودیت شدید حرکت به‌وجود می‌آید. علاوه بر استئوآرتریت، انواع دیگر التهاب مفصل شامل آرتریت روماتوئید، نقرس و اسپوندیلیت آنکیلوزان وجود دارد که هر یک مکانیسم و علامت‌های خاص خود را دارند. آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است که باعث التهاب گسترده مفاصل و آسیب عمومی بدن می‌شود؛ نقرس به‌دلیل تجمع کریستال‌های اسیداوریک در مفاصل، به‌ویژه انگشت شست پا ایجاد می‌شود؛ و اسپوندیلیت آنکیلوزان ستون فقرات را درگیر کرده و موجب محدودیت شدید حرکت می‌گردد.
راهکارهای مدیریت
مدیریت آرتروز شامل ترکیبی از تغییر سبک زندگی، درمان دارویی و در برخی موارد مداخلات جراحی است. کنترل وزن برای کاهش فشار به مفاصل بسیار مهم است؛ چراکه اضافه‌وزن یکی از عوامل اصلی پیشرفت آرتروز است. ورزش‌های مناسب مانند شنا، پیاده‌روی و تمرینات تقویت عضلات، انعطاف‌پذیری و دامنه حرکتی را بهبود می‌دهند و درد را کاهش می‌دهند. استفاده از داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی و مسکن‌ها زیر نظر پزشک برای کنترل درد و التهاب توصیه می‌شود. در موارد شدید که مفصل تخریب شده است، تعویض مفصل می‌تواند گزینهٔ مؤثری باشد. همچنین برخی بیماران از روش‌های مکمل مانند طب‌سوزنی، ماساژ و استفاده از کفش و وسایل کمکی مخصوص بهره می‌برند.
خطر سقوط و کاهش تعادل
یکی از جدی‌ترین چالش‌هایی که سالمندان را تهدید می‌کند، سقوط و زمین خوردن است. طبق آمار، از هر پنج مورد سقوط سالمندان یک مورد منجر به آسیب جدی مانند شکستگی یا ضربه مغزی می‌شود و ترس از سقوط موجب کاهش فعالیت بدنی و اعتماد به نفس آنان می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که وضعیت سلامت جسمی (مشکلات تعادل، بینایی، شنوایی، حس پاها، قدرت عضلانی و شناخت) نقش مهم‌تری در خطر سقوط دارد تا محیط زندگی. مهم‌ترین عوامل زمینه‌ساز سقوط شامل اختلال تعادل و راه‌رفتن، کاهش قدرت بینایی و شنوایی، عوارض جانبی برخی داروها، بیماری‌های مزمن مانند دیابت و فشارخون بالا، بی‌حسی پاها به‌علت نوروپاتی، بیماری‌های مفصلی، زمین‌های لغزنده و تاریک، فرش‌ها و سیم‌های آزاد در خانه، و نداشتن نرده و دسته در راهروها و پله‌ها است.
پیشگیری از سقوط
پیشگیری از سقوط نیازمند توجه به شرایط جسمی سالمند و اصلاح محیط خانه است. توصیه می‌شود سالمندان از کفش‌های مناسب و غیر لغزنده استفاده کنند، نورپردازی مناسب در راهروها و اتاق خواب برقرار باشد و از چراغ خواب برای دید بهتر در شب استفاده کنند. باید فرش‌ها و سیم‌های برق ثابت شوند و در حمام و دستشویی دستگیره و میلهٔ ایمنی نصب گردد. از قرار دادن وسایل و پله‌های ناپایدار و بالا رفتن از نردبان در خانه باید خودداری کرد و سطوح ناهموار یا ترک‌خورده ترمیم شود. بررسی‌های پزشکی منظم برای تشخیص مشکلات بینایی، شنوایی و تعادل و اصلاح داروها نیز ضروری است. فیزیوتراپیست‌ها با تمرین‌های تقویت تعادل و قدرت عضلات می‌توانند خطر سقوط را کاهش دهند.
سکتهٔ مغزی
سکتهٔ مغزی زمانی رخ می‌دهد که خون‌رسانی به قسمتی از مغز به علت انسداد یا پارگی رگ متوقف می‌شود. عوامل خطر سکته شامل افزایش سن، فشارخون بالا، دیابت، کلسترول بالا، بیماری‌های قلبی مانند فیبریلاسیون دهلیزی و مصرف دخانیات است. با افزایش سن، شریان‌ها سفت و تنگ می‌شوند و احتمال ایجاد لخته و پارگی در آن‌ها بیشتر می‌شود. ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، افزایش سطح چربی‌های خون و چاقی، خطر سکته را افزایش می‌دهد.
علائم هشداردهندهٔ سکتهٔ مغزی شامل اختلال ناگهانی در توانایی بلع، عدم تعادل یا سرگیجه، سردرد شدید ناگهانی، بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع، اختلال گفتار، ضعف یا بی‌حسی در یک طرف بدن، و اختلال دید می‌شود. به محض مشاهدهٔ چنین علائمی باید سریعاً با اورژانس تماس گرفته و اقدامات درمانی آغاز شود. پیشگیری از سکته در سالمندان با کنترل فشارخون و دیابت، مدیریت سطح کلسترول، ترک سیگار، ورزش منظم و رژیم غذایی سالم (کاهش نمک و چربی، مصرف میوه و سبزی) امکان‌پذیر است. پس از سکته، برنامهٔ توانبخشی شامل فیزیوتراپی، گفتاردرمانی و کاردرمانی ضروری است تا توانایی‌های از دست رفته به‌تدریج بازسازی شود.
بیماری‌های قلبی و عروقی
قلب و عروق، سیستم حیاتی بدن را تشکیل می‌دهند و با بالا رفتن سن احتمال بروز مشکلات قلبی افزایش می‌یابد. فشارخون بالا (هایپرتنشن) مهم‌ترین عامل خطر برای بسیاری از بیماری‌های قلبی است و می‌تواند دیوارهٔ عروق را آسیب‌دیده و منجر به بیماری‌های جدی مانند حملهٔ قلبی و سکتهٔ مغزی شود. بیماری عروق کرونری ناشی از تنگ شدن عروق تغذیه‌کنندهٔ قلب است که باعث درد سینه (آنژین) یا حملهٔ قلبی می‌شود؛ نارسایی قلبی زمانی رخ می‌دهد که قلب قادر به پمپاژ موثر خون نباشد و در نتیجه مایع در ریه‌ها و اندام‌ها جمع می‌شود. ریتم‌های غیر طبیعی قلب (آریتمی) مانند فیبریلاسیون دهلیزی نیز با افزایش سن شایع‌تر می‌شوند و می‌توانند زمینه‌ساز سکتهٔ مغزی باشند.
برای پیشگیری و مدیریت این بیماری‌ها، کنترل فشارخون، کاهش کلسترول، کنترل دیابت، کاهش وزن و ترک سیگار ضروری است. انجام فعالیت‌های هوازی نظیر پیاده‌روی روزانه، شنا یا دوچرخه‌سواری می‌تواند سلامت قلب را بهبود بخشد. مصرف غذاهای سالم شامل سبزیجات، میوه‌ها، غلات کامل و ماهی و پرهیز از غذاهای پرچرب و شور به کنترل بیماری‌های قلبی کمک می‌کند. چکاپ منظم و انجام آزمایش‌های لازم به تشخیص زودهنگام و درمان موثر بیماری‌های قلبی کمک می‌کند.
دیابت و اختلالات متابولیک
دیابت نوع ۲ در سالمندان بسیار شایع است و به‌دلیل کاهش حساسیت سلول‌ها نسبت به انسولین و ترشح ناکافی این هورمون اتفاق می‌افتد. این بیماری اگر کنترل نشود، می‌تواند به مشکلات جدی از جمله بیماری‌های قلبی، سکته، آسیب عصبی و کلیوی، مشکلات بینایی و زخم‌های مزمن منجر شود. مطالعات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به دیابت باید رژیم غذایی سالمی داشته باشند، میزان قند خون خود را به‌طور منظم اندازه‌گیری کنند، ورزش منظم داشته باشند و در صورت نیاز دارو مصرف کنند. چون دیابت ریسک بیماری‌های قلبی و سکته را افزایش می‌دهد، اقدامات پیشگیری‌کننده‌ای که در بخش‌های قبل ذکر شد اهمیت دوچندان دارد.
بیماری‌های تنفسی: پنومونی و ذات‌الریه
ذات‌الریه یا پنومونی از عفونت‌های شایع و خطرناک در سالمندان است که به‌علت تضعیف سیستم ایمنی و کاهش ظرفیت تنفسی با افزایش سن شیوع بیشتری پیدا می‌کند. این بیماری باعث التهاب و پر شدن کیسه‌های هوایی (آلوئول‌ها) با مایع و چرک شده و تنفس را دشوار می‌کند. علائم پنومونی در سالمندان ممکن است شامل سرفهٔ مداوم، تب، لرز، تنگی نفس، درد قفسهٔ سینه، سردرد، از دست دادن اشتها، ضعف و گیجی باشد. برخی بیماران درد پهلو یا شکم، تهوع و استفراغ، درد مفاصل یا سردرد‌های شدید را تجربه می‌کنند . این علائم در سالمندان گاهی خفیف‌تر ظاهر می‌شود و تشخیص بیماری را دشوار می‌کند؛ به‌همین دلیل حضور مراقب یا پرستار آگاه برای تشخیص زودهنگام ضروری است.
پیشگیری از پنومونی با انجام واکسیناسیون (پنوموکوک و آنفلوانزا)، رعایت بهداشت فردی، عدم تماس با افراد مبتلا و حفظ سلامت دهان امکان‌پذیر است. درمان شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای ضدویروس طبق تجویز پزشک، استراحت، مصرف مایعات فراوان و پیگیری مستمر علائم است. همکاری با پزشک و پرستار برای مراقبت حرفه‌ای در منزل می‌تواند از بروز عوارض و بستری مجدد جلوگیری کند.
بیماری‌های گوارشی و تغذیه‌ای
جسم سالمندان ممکن است به‌دلیل کاهش عملکرد دستگاه گوارش با مشکلات متعددی مواجه شود. کاهش اسید معده در سنین بالا باعث سوءهاضمه و نفخ می‌شود؛ کاهش تحرک و مصرف ناکافی فیبر عامل اصلی یبوست است. بیماری‌های التهابی روده، پولیپ‌های روده بزرگ، اختلال در عمل بلع، زخم معده و اثنی‌عشر، بیماری‌های کبدی و اختلالات جذب نیز از دیگر مشکلات شایع گوارشی در سالمندان هستند. توجه به رژیم غذایی حاوی فیبر کافی، نوشیدن آب به مقدار مناسب، مصرف غذاهای تازه و پرهیز از غذاهای بسیار چرب و تند، همراه با تحرک بدنی، به سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند. مراجعه منظم به پزشک و بررسی مشکلات گوارشی به تشخیص زودهنگام بیماری‌ها و پیشگیری از عوارض جدی کمک می‌کند.
بیماری‌های عصبی حرکتی: پارکینسون و سایر اختلالات
پارکینسون دومین بیماری شایع نورودژنراتیو پس از آلزایمر است و حدود ۱ درصد از جمعیت بالای ۶۰ سال را مبتلا می‌کند. این بیماری به‌دلیل کاهش سلول‌های تولیدکنندهٔ دوپامین در مغز ایجاد می‌شود و به‌تدریج توانایی کنترل حرکات را از بین می‌برد. لرزش دست‌ها، کندی حرکت، خشکی عضلات و عدم هماهنگی، اختلال در تعادل و راه رفتن، کاهش حس بویایی، افسردگی و اضطراب، اختلالات خواب، مشکلات گوارشی (یبوست)، اسپاسم عضلات، کاهش بیان چهره و تغییر صدا از جمله علائم رایج پارکینسون هستند . در مراحل پیشرفته، بیمار قادر به انجام فعالیت‌های روزمره مانند لباس پوشیدن یا غذا خوردن نیست و نیاز به کمک تخصصی پیدا می‌کند.
ریسک ابتلا به پارکینسون با افزایش سن و وجود جهش‌های ژنتیکی بیشتر می‌شود. مردان حدود ۵۰ درصد بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می‌شوند و در حدود ۱۰ درصد موارد، بیماری پیش از سن ۵۰ سال آغاز می‌شود. علاوه بر پارکینسون، سایر اختلالات عصبی مانند سکتهٔ مغزی، فلج‌های عصبی، ام‌اس و بیماری‌های عصبی محیطی نیز می‌توانند باعث مشکلات حرکتی جدی شوند.
مراقبت و درمان
برای کنترل پارکینسون، داروهایی که میزان دوپامین مغز را افزایش می‌دهند یا از تجزیه آن جلوگیری می‌کنند تجویز می‌شود. همچنین فیزیوتراپی، گفتاردرمانی و کاردرمانی به حفظ تحرک و توانایی‌های روزمره کمک می‌کنند. مراقبت حرفه‌ای در منزل توسط پرستارانی که با علائم و نیازهای بیماران پارکینسونی آشنا هستند، نقش مهمی در کنترل بیماری و بهبود کیفیت زندگی دارد. ارائه دهندگان خدمات پرستاری باید از تغییرات ناگهانی علائم و نیازهای دارویی اطلاع داشته باشند و توانایی پاسخگویی در هر لحظه را داشته باشند.
اختلالات حسی و مشکلات بینایی و شنوایی
با افزایش سن، قدرت بینایی و شنوایی کاهش می‌یابد. بسیاری از سالمندان با آب مروارید، دژنراسیون ماکولا و کاهش وضوح تصویر مواجه می‌شوند و ممکن است نیاز به جراحی چشم یا استفاده از عینک و لنز داشته باشند. مشکلات شنوایی مانند کم‌شنوایی وابسته به سن (پیرگوشی) نیز رایج است و استفاده از سمعک و مراجعهٔ منظم به متخصص گوش و حلق و بینی ضروری است. کاهش حس بویایی و چشایی می‌تواند به کاهش اشتها و تغذیه نامناسب منجر شود. این اختلالات به‌تنهایی خطر سقوط و تصادف را افزایش می‌دهند و لازم است محیط زندگی سالمندان از لحاظ نور و صدا مناسب‌سازی شود.
ضرورت مراقبت و اهمیت نگهداری از سالمند در منزل
با توجه به تنوع و پیچیدگی مشکلات جسمی و حرکتی سالمندان، نقش مراقبان و پرستاران بسیار مهم است. حضور فردی آموزش‌دیده در کنار سالمند می‌تواند به تشخیص زودهنگام علائم خطر، مدیریت داروها، انجام تمرینات فیزیوتراپی و هماهنگی با پزشک کمک کند. وجود پرستار در منزل همچنین موجب همراهی عاطفی و کاهش احساس تنهایی سالمند می‌شود و خانواده‌ها را از نگرانی‌های دائمی رها می‌کند. بهره‌گیری از خدمات کاردرمانی و فیزیوتراپی در منزل باعث می‌شود سالمندان بدون خطر سفر و جابه‌جایی، تمرینات توانبخشی دریافت کنند و به استقلال بیشتری دست یابند.
خدمات نگهداری و مراقبت از سالمند موسسه سلامت برتر
در میان مجموعه‌های ارائه‌دهندهٔ خدمات پرستاری و مراقبت در منزل، موسسه «سلامت برتر» به‌عنوان یکی از معتبرترین و جامع‌ترین مراکز کشور شناخته می‌شود. این موسسه با بیش از ۱۵ سال سابقه، سالانه هزاران پروندهٔ موفق در زمینهٔ مراقبت از سالمندان، بیماران و افراد ناتوان ثبت کرده و با بهره‌گیری از فارغ‌التحصیلان رشته‌های پرستاری، پزشکی و توانبخشی، استانداردهای بیمارستانی را به داخل خانه منتقل کرده است. شعار این مرکز «تبدیل خانه به امن‌ترین محیط درمان» است و برای تحقق این هدف، سلامت برتر فرایند گزینش پرستاران را بسیار سخت‌گیرانه انجام می‌دهد؛ به‌طوری که سوابق و صلاحیت‌های پرستار در چند مرحله بررسی و عملکرد او به‌طور مستمر ارزیابی می‌شود.
یکی از ویژگی‌های برجستهٔ سلامت برتر، امکان اعزام فوری پرستار یا پزشک متخصص در کم‌تر از ۴۰ دقیقه به منزل بیمار است. این موسسه خدمات متنوعی همچون پرستاری سالمند، پرستاری بیمار (شامل تزریقات، سرم‌درمانی، پانسمان‌های تخصصی)، مراقبت پس از عمل جراحی، اعزام پزشک عمومی و متخصص به منزل، فیزیوتراپی و توانبخشی در منزل، و حتی اجاره و فروش تجهیزات پزشکی (مانند اکسیژن‌ساز، تخت برقی، و بای‌پپ) را ارائه می‌دهد. پشتیبانی شبانه‌روزی ۲۴ ساعته و پاسخگویی دائمی به درخواست‌ها نیز نشان‌دهندهٔ تعهد این موسسه به آرامش خاطر خانواده‌ها و بیماران است.
سلامت برتر علاوه بر ارائهٔ خدمات مراقبتی، آموزش‌های لازم را به خانواده‌ها دربارهٔ نحوهٔ مراقبت از سالمند، پیشگیری از سقوط، مراقبت پس از سکته یا عمل جراحی، و تنظیم رژیم غذایی مناسب ارائه می‌کند. این مرکز به‌واسطهٔ حضور کادر پزشکی خبره، می‌تواند روند درمان را با پزشک معالج هماهنگ کند و در صورت تغییر وضعیت سالمند، سریعاً اقدامات لازم را انجام دهد. بنابراین، همکاری با سلامت برتر نه‌تنها به ارتقای کیفیت مراقبت می‌انجامد، بلکه آرامش روانی و اطمینان خاطر را برای خانواده‌ها به همراه دارد.
پست های مرتبط
26 شهریور 1404
توانبخشی سالمندان در منزل
4.9 (13) توانبخشی سالمندان در منزل پژوهش‌ها نشان می‌دهد که قرار گرفتن سالمند در فضای…
15 شهریور 1404
استخدام پرستار آقا در منزل: خدمات نگهداری و پرستاری
4.9 (16) استخدام پرستار آقا در منزل: خدمات نگهداری و پرستاری بسیاری از خانواده‌ها ترجیح…
14 شهریور 1404
استخدام پرستار خانم در منزل: راهنمای جامع و کاربردی
4.9 (23) استخدام پرستار خانم در منزل: راهنمای جامع و کاربردی با تغییر سبک زندگی…
9 شهریور 1404
پرستاری از سالمند معلول
4.5 (18) پرستاری از سالمند معلول سالمندی دوره‌ای از زندگی است که اغلب با بروز…
