4.5
(18)

پرستاری از سالمند معلول

سالمندی دوره‌ای از زندگی است که اغلب با بروز برخی ناتوانی‌ها و محدودیت‌های جدید همراه می‌شود. بسیاری از سالمندان به مرور زمان دچار نوعی معلولیت جسمی، شناختی یا حسی می‌شوند که بر استقلال و کیفیت زندگی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. یک سالمند معلول ممکن است در انجام ساده‌ترین فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن، لباس پوشیدن، غذا خوردن یا ارتباط برقرار کردن با دیگران نیاز به کمک پیدا کند.

پرستاری از سالمند معلول کاری پرچالش و در عین حال بسیار ارزشمند است. مراقبین و اعضای خانواده چنین سالمندانی باید با صبر و حوصله، دانش کافی و محبت فراوان به نیازهای ویژه آن‌ها رسیدگی کنند. توجه داشته باشیم که شرایط خاص جسمی یا ذهنی سالمند معلول، مراقبت‌های تخصصی و حمایت همه‌جانبه‌ای را می‌طلبد تا این عزیزان بتوانند در محیط خانه با آسایش و احترام زندگی کنند.

دسترسی سریع به مطالب

مهم‌ترین چالش‌ها و نیازهای سالمندان معلول

نوع معلولیت چالش‌ها راهکارهای مراقبتی
جسمی (حرکتی) محدودیت حرکت، خطر افتادن و آسیب؛ دشواری در انجام فعالیت‌های روزمره مانند لباس پوشیدن یا غذا خوردن کمک در جابجایی با ویلچر یا واکر؛ مناسب‌سازی منزل (رمپ، دستگیره‌های ایمنی)؛ تمرینات فیزیوتراپی؛ پیشگیری از زخم بستر
شناختی (ذهنی) اختلال حافظه، سردرگمی، ناتوانی در تصمیم‌گیری؛ احتمال فراموشی مصرف دارو یا گم شدن ایجاد برنامه منظم روزانه؛ استفاده از یادآورها و هشدارها؛ نظارت مداوم؛ گفت‌وگو آرام و ساده برای کاهش اضطراب
حسی (بینایی/شنوایی) کم‌بینایی یا نابینایی (مشکل در حرکت و وابستگی بیشتر)؛ ناشنوایی یا کم‌شنوایی (اختلال ارتباطی و احساس انزوا) تأمین نور کافی و محیط ایمن؛ وسایل کمکی مانند عصای سفید و سمعک؛ گفت‌وگوی شمرده و رو‌در‌رو؛ تشویق به حضور در جمع
روانی (عاطفی) افسردگی، اضطراب، گوشه‌گیری و مقاومت در برابر کمک یا درمان حمایت عاطفی و همدلی؛ پیگیری درمان دارویی و مشاوره؛ ایجاد محیط آرام؛ تشویق به فعالیت اجتماعی و سرگرمی
تصویر
مراقبین و اعضای خانواده چنین سالمندانی باید با صبر و حوصله، دانش کافی و محبت فراوان به نیازهای ویژه آن‌ها رسیدگی کنند.

معلولیت جسمی در سالمندان

بسیاری از سالمندان به دلیل بیماری‌هایی مانند آرتروز پیشرفته، سکته مغزی، پارکینسون یا شکستگی استخوان‌ها دچار مشکلات حرکتی می‌شوند. این معلولیت‌های جسمی می‌تواند از ضعف در راه رفتن گرفته تا فلج کامل یک یا چند اندام را شامل شود. سالمندی که توان حرکتی او محدود شده برای انجام امور روزمره وابسته به دیگران می‌شود و در معرض خطراتی همچون زمین‌خوردن و آسیب‌دیدگی قرار دارد.

در پرستاری از سالمند دارای معلولیت جسمی، توجه ویژه به ایمنی، کمک فیزیکی و توان‌بخشی اهمیت دارد. چند نکته مهم در مراقبت از سالمند دچار ناتوانی حرکتی عبارتند از:

ایجاد ایمنی در منزل: محیط زندگی سالمند باید عاری از موانع و عوامل خطرزا باشد. فرش‌های لغزنده، سیم‌های برق روی زمین یا مبلمان اضافی که مسیر تردد را تنگ می‌کنند باید حذف شوند. نصب دستگیره در حمام و سرویس بهداشتی، استفاده از صندلی حمام، روشنایی کافی خصوصاً در راه‌پله‌ها و راهروها، و تعبیه سطح شیب‌دار (رمپ) به جای پله در ورودی می‌تواند احتمال سقوط و آسیب را کاهش دهد.

کمک در جابجایی و انتقال: برخاستن از تخت یا صندلی، راه رفتن، بالا و پایین رفتن از پله‌ها و جابجا شدن برای سالمند معلول بسیار دشوار است. مراقب باید در حد توان به سالمند در انتقال از تخت به ویلچر یا همراهی با واکر و عصا کمک کند. آشنایی با روش صحیح بلند کردن و جابجا کردن بیمار (برای جلوگیری از آسیب به سالمند یا خود مراقب) ضروری است. در مواردی که جابجایی سالمند به تنهایی برای خانواده مقدور نیست، می‌توان از بالابرهای بیمار یا کمک پرستار حرفه‌ای بهره گرفت.

یاری در انجام فعالیت‌های روزمره: سالمندان دارای معلولیت جسمی در انجام کارهای شخصی خود اغلب کاملاً وابسته به کمک دیگران هستند. مراقب باید در کارهایی مثل استحمام، استفاده از سرویس بهداشتی، لباس پوشیدن، غذا خوردن و رعایت بهداشت فردی به آن‌ها کمک کند. نکته کلیدی در این زمینه احترام به حریم خصوصی و حفظ کرامت سالمند است؛ حتی هنگام یاری‌رساندن نیز باید استقلال نسبی فرد تشویق شود و در صورت امکان بخشی از هر کار را خود سالمند انجام دهد تا احساس مفید بودن و اعتماد به نفس او حفظ گردد.

پیشگیری از عوارض کم‌تحرکی: بی‌حرکتی طولانی‌مدت می‌تواند عوارضی مانند زخم بستر، خشکی مفاصل و تحلیل عضلات را به دنبال داشته باشد. در مورد سالمندانی که ساعت‌های طولانی در بستر یا روی ویلچر هستند، لازم است وضعیت بدنی‌شان تقریباً هر دو ساعت یک‌بار تغییر داده شود تا از ایجاد زخم فشاری (زخم بستر) جلوگیری گردد. ماساژ ملایم اندام‌ها, انجام تمرینات دامنه حرکتی (با نظر متخصص فیزیوتراپی) و حفظ بهداشت پوست سالمند نیز بسیار مهم است.

تشویق به تحرک: هر مقدار حرکت و تمرین سبکی که برای سالمند ممکن باشد، به حفظ توان عضلانی و گردش خون او کمک می‌کند. انجام فیزیوتراپی در منزل، تمرین‌های ساده‌ای مانند خم و راست کردن اندام‌ها، ورزش‌های تعادلی سبک با همراهی مراقب یا استفاده از وسایل کمکی مانند واکر چرخ‌دار می‌تواند به بهبود وضعیت حرکتی سالمند کمک کند. هدف این است که فرد تا حد امکان استقلال نسبی خود را حفظ کند و دچار افت بیشتر در توانایی‌ها نشود.

معلولیت شناختی در سالمندان

از دست رفتن تدریجی حافظه و قدرت شناختی یکی از چالش‌های شایع سالمندی است. بیماری‌هایی مانند آلزایمر و انواع دیگر دمانس (زوال عقل) موجب افت عملکرد ذهنی سالمند می‌شوند. سالمند مبتلا به اختلال شناختی ممکن است وقایع اخیر را فراموش کند، در تشخیص اطرافیان و محیط خود دچار سردرگمی شود یا قدرت تصمیم‌گیری منطقی را از دست بدهد. این وضعیت می‌تواند منجر به رفتارهای مخاطره‌آمیز (مثل بیرون رفتن از خانه و گم شدن) یا ناتوانی در انجام امور روزمره گردد.

مراقبت از سالمند دارای معلولیت شناختی (مثل آلزایمر) نیازمند صبر و درک فراوان است. برای کمک به چنین سالمندانی رعایت این اصول توصیه می‌شود:

ایجاد روال روزانه ثابت: داشتن یک برنامه روزمره منظم به سالمند دچار اختلال حافظه کمک می‌کند احساس سردرگمی کمتری داشته باشد. سعی کنید زمان‌های بیداری و خواب، وعده‌های غذایی، مصرف داروها و فعالیت‌های روزانه را تا حد ممکن در ساعات معین و طبق یک الگوی ثابت اجرا کنید. پایبندی به روتین مشخص باعث آرامش خاطر سالمند می‌شود و وابستگی او به حافظه لحظه‌ای را کاهش می‌دهد.

تأمین ایمنی و نظارت مداوم: سالمند مبتلا به دمانس ممکن است خطرات را درک نکند؛ مثلاً اجاق گاز روشن را فراموش کرده یا بدون اطلاع از خانه خارج شود. لازم است محیط زندگی او ایمن‌سازی شود: وسایل تیز و خطرناک دور از دسترس قرار گیرد, سیستم‌های هشدار (مانند آشکارساز دود و گاز) نصب گردد و در صورت لزوم برای خروجی‌های منزل قفل یا هشدار تعبیه شود. یک مراقب باید تقریباً به صورت 24 ساعته بر چنین سالمندی نظارت داشته باشد تا از حوادث ناگوار جلوگیری شود.

ارتباط مؤثر و برخورد همراه با آرامش: در گفتگو با سالمند مبتلا به اختلال شناختی باید آرامش و صبوری پیشه کرد. با جملات کوتاه و ساده، لحن ملایم و چهره‌ای گشاده با او صحبت کنید. حتی اگر صحبت‌های سالمند منطقی یا به‌هنجار نباشد، از جر و بحث و تصحیح مداوم او پرهیز کنید. سعی کنید به احساسات او پاسخ دهید نه صرفاً به کلمات اشتباهش. در صورت بروز اضطراب یا آشفتگی، با تغییر موضوع و یادآوری خاطرات خوش گذشته می‌توانید او را آرام کنید.

استفاده از ابزارهای کمکی حافظه: برای یادآوری کارهای مهم می‌توان از برچسب‌های یادآوری و یادداشت‌های چسبان در محل‌های جلوی دید سالمند، تنظیم آلارم‌های هشدار در تلفن همراه یا ساعت و نیز برچسب‌گذاری اشیا و اتاق‌های خانه استفاده کرد. تهیه یک تقویم یا تخته یادداشت روزانه که برنامه‌ها، قرارهای مهم و زمان مصرف داروها روی آن نوشته شده باشد، به جهت‌دهی سالمند کمک می‌کند. همچنین بهتر است داروهای روزانه توسط پرستار یا یکی از اعضای خانواده سر وقت در اختیار سالمند قرار گیرد تا از فراموش کردن یا مصرف تکراری دارو جلوگیری شود.

حفظ مشارکت اجتماعی و تحریک ذهنی: انزوا می‌تواند علائم دمانس را تشدید کند. حتی اگر حافظه سالمند آسیب‌ دیده باشد، حضور در جمع خانواده, دیدار منظم با دوستان قدیمی یا شرکت در فعالیت‌های گروهی ساده (مانند تمرینات ورزشی سبک یا جلسات موسیقی و هنردرمانی) به بهبود روحیه و کند شدن روند پیشرفت بیماری کمک می‌کند. انجام بازی‌های فکری ساده، مرور خاطرات قدیمی با دیدن عکس‌ها و صحبت درباره گذشته نیز نوعی ورزش ذهن برای سالمند محسوب می‌شود. این فعالیت‌ها می‌تواند توان شناختی باقیمانده را تقویت کند.

معلولیت حسی در سالمندان

افت بینایی یا شنوایی در دوران سالمندی بسیار شایع است. اکثر افراد بالای ۶۵ سال درجاتی از کم‌بینایی (مثلاً بر اثر آب مروارید یا مشکلات شبکیه) یا کم‌شنوایی (پیرگوشی ناشی از افزایش سن) را تجربه می‌کنند. البته برخی سالمندان ممکن است به طور کامل نابینا یا ناشنوا باشند. ناتوانی حسی می‌تواند زندگی روزمره سالمند را دشوار کند؛ برای مثال سالمند کم‌بینا در تشخیص موانع و حرکت در خانه دچار مشکل می‌شود و سالمند کم‌شنوا ممکن است نتواند مکالمات عادی را دنبال کند و دچار انزوای اجتماعی گردد.

نگهداری از سالمندی که دچار اختلالات حسی است بر فراهم کردن شرایط ارتباطی و محیطی مناسب متمرکز است. در ادامه, توصیه‌هایی برای مراقبت از سالمند کم‌بینا و کم‌شنوا آورده شده است:

سالمند کم‌بینا/نابینا: مهم‌ترین اصل، حفظ ایمنی و استقلال نسبی فرد نابینا در منزل است. مسیرهای رفت‌وآمد خانه باید خالی از مانع و اشیای لغزنده باشد. چیدمان اسباب منزل را بی‌دلیل تغییر ندهید تا سالمند بتواند بر اساس حافظه فضایی خود راه را پیدا کند. نور محیط را تا حد امکان روشن و یکنواخت نگه دارید (خصوصاً اگر فرد مقداری بینایی باقیمانده داشته باشد). استفاده از وسایل کمکی ویژه نابینایان مانند عصای سفید، کتاب‌ها و برچسب‌های بریل، ساعت و تلفن گویا و نرم‌افزارهای صوتی می‌تواند به استقلال سالمند کمک کند. در خارج از منزل همراهی یک فرد به عنوان راهنما برای عبور از خیابان‌ها و موانع ضروری است.

سالمند کم‌شنوا/ناشنوا: در ارتباط با فردی که مشکل شنوایی دارد باید صبور و دقیق بود. حتماً رو در روی سالمند قرار بگیرید تا بتواند لب‌خوانی کند و حرکات چهره شما را ببیند. با صدای رسا اما طبیعی صحبت کنید و جملات را شمرده ادا کنید. از فریاد زدن یا تند حرف زدن بپرهیزید. پرسش‌ها و جملات خود را در صورت لزوم تکرار یا ساده‌سازی کنید. بهتر است منابع صدای مزاحم (مانند تلویزیون یا رادیو) هنگام گفتگو خاموش باشند تا سالمند صدای شما را واضح‌تر بشنود. اگر پزشک استفاده از سمعک را تجویز کرده است حتماً پیگیر تهیه و تنظیم صحیح آن باشید و روش استفاده از آن را به سالمند آموزش دهید. همچنین می‌توان برای برقراری ارتباط بهتر، از ابزارهایی مانند تلفن‌های با صدای بلندتر، زیرنویس تلویزیون یا اپلیکیشن‌های تبدیل گفتار به متن بهره گرفت.

اختلالات روانی و مشکلات روحی در سالمندان

سالمندان نیز مانند دیگر افراد ممکن است دچار اختلالات روانی یا مشکلات عاطفی شوند. افسردگی و اضطراب از شایع‌ترین اختلالات روانی در سنین بالا هستند که گاه به دلایلی همچون تنهایی، از دست دادن همسر و دوستان، کاهش استقلال یا مشکلات جسمی مزمن بروز می‌کنند. یک سالمند افسرده ممکن است گوشه‌گیر و ساکت شود، اشتهای خود را از دست بدهد یا علاقه‌ای به فعالیت‌هایی که قبلاً دوست داشت نشان ندهد. اضطراب در سالمندان نیز می‌تواند به صورت نگرانی مفرط درباره سلامتی خود یا آینده، بی‌قراری و اختلال خواب ظاهر شود. متأسفانه مشکلات روانی سالمندان گاهی نادیده گرفته می‌شود و صرفاً به حساب کهولت سن گذاشته می‌شود، در حالی که نیاز به توجه و درمان دارند.

برای مراقبت از سالمندی که با مشکلات روحی-روانی دست‌وپنجه نرم می‌کند، رویکردی همدلانه و حمایت‌گرانه ضروری است:

حمایت عاطفی و همدلی: اولین قدم، شنونده خوبی بودن برای سالمند است. اجازه دهید احساساتش را بیان کند و از نگرانی‌ها و غم‌های خود صحبت کند. با مهربانی و بدون قضاوت به حرف‌های او گوش دهید. حضور دلسوزانه یک عضو خانواده یا پرستار که سالمند بداند همیشه می‌تواند با او درد دل کند، به کاهش احساس تنهایی و ناامیدی سالمند کمک می‌کند.

تشویق به دریافت کمک تخصصی: افسردگی یا اضطراب شدید در سالمندان قابل درمان است و نباید از مراجعه به متخصص هراس داشت. به سالمند اطمینان دهید که مراجعه به روان‌پزشک یا روان‌شناس نشانه ضعف نیست. در صورت تجویز داروهای ضدافسردگی یا ضداضطراب، مراقب باید مصرف صحیح آن‌ها را پیگیری کند و در کنار آن پیگیر جلسات روان‌درمانی یا مشاوره برای سالمند باشد. حمایت خانواده در پیگیری روند درمان و دلگرم کردن سالمند برای ادامه آن بسیار مؤثر است.

ایجاد محیط آرام و دلگرم‌کننده: فضای زندگی سالمند را تا حد امکان شاد و آرام نگه دارید. قرار گرفتن در محیط‌های پرتنش یا شنیدن مشاجره‌های خانوادگی می‌تواند حال روانی سالمند را بدتر کند. سعی کنید او را در فعالیت‌های لذت‌بخش دخیل کنید؛ برای مثال گوش دادن به موسیقی مورد علاقه، تماشای فیلم‌های خاطره‌انگیز یا گذراندن وقت در طبیعت (مانند پیاده‌روی در پارک) می‌تواند روحیه سالمند را تقویت کند. جمع کردن سالمند در دورهمی‌های خانوادگی صمیمی، جشن‌های کوچک یا دیدار منظم نوه‌ها نیز تأثیر مثبتی بر روحیه او دارد.

توجه به علائم هشدار: مراقبین باید نسبت به تغییرات رفتاری سالمند هشیار باشند. تشدید ناگهانی غم و اندوه، صحبت از بی‌ارزشی خود یا حتی تمایل به مرگ می‌تواند از نشانه‌های افسردگی حاد باشد که نیاز به مداخله فوری پزشک دارد. در چنین شرایطی نباید سالمند را تنها گذاشت. همچنین کاهش شدید وزن و بی‌اشتهایی مفرط، بی‌خوابی مداوم یا بروز رفتارهای غیرعادی (مثل پرخاشگری شدید یا توهم) همگی زنگ خطرهایی هستند که باید جدی گرفته شوند و با متخصص در میان گذاشته شوند.

جنبه‌های عاطفی مراقبت از سالمند معلول

معلولیت در سالمندی تنها جنبه‌های جسمانی یا شناختی ندارد، بلکه بر روحیه و احساسات سالمند نیز تأثیر عمیقی می‌گذارد. فرد سالمندی که استقلال گذشته خود را از دست داده ممکن است دچار احساس یأس، بی‌ارزشی یا خجالت از وابستگی به دیگران شود. بسیار مهم است که مراقبین به این ابعاد روانی-عاطفی توجه داشته باشند. حفظ احترام و کرامت سالمند در هر شرایطی، مشارکت دادن او در تصمیم‌گیری‌های مربوط به خود (تا حد امکان) و یادآوری ارزش و جایگاه او در خانواده می‌تواند از احساس ناخوشایند «بار اضافی بودن» در سالمند جلوگیری کند. همچنین صبوری و روحیه‌بخشی مداوم از سوی اطرافیان به بهبود اعتماد به نفس و خلق‌وخوی سالمند معلول کمک می‌کند.

از سوی دیگر، مراقبت طولانی‌مدت از یک سالمند معلول می‌تواند فشار روانی زیادی برای خانواده و پرستار به همراه داشته باشد. خستگی جسمی ناشی از پرستاری و نگرانی دائم درباره سلامت سالمند ممکن است به استرس و فرسودگی مراقب بینجامد. مراقبین باید مراقب سلامت روانی خود نیز باشند؛ اختصاص زمانی برای استراحت و تفریح شخصی، تقسیم مسئولیت‌ها بین سایر اعضای خانواده و در صورت نیاز استفاده از خدمات کمکی (پرستار پاره‌وقت یا مشاور) می‌تواند از بروز فرسودگی و افسردگی در مراقبین پیشگیری کند. به یاد داشته باشید زمانی می‌توانید بهترین مراقبت را از سالمند خود داشته باشید که خودتان از نظر ذهنی و جسمی در وضعیت مناسبی باشید.

نقش خانواده در پرستاری از سالمند معلول

خانواده مهم‌ترین پشتیبان سالمند معلول به‌شمار می‌رود. همکاری و همدلی همه اعضای خانواده باعث می‌شود فشار مراقبت فقط بر دوش یک نفر نباشد و سالمند نیز احساس محبت و تعلق خاطر بیشتری کند. بهتر است وظایف مراقبتی تا حد امکان بین فرزندان و نزدیکان تقسیم شود؛ به عنوان مثال یک نفر امور پزشکی (هماهنگی با پزشکان، تهیه دارو و تجهیزات) را پیگیری کند، دیگری در خرید مایحتاج و کارهای منزل کمک کند و فردی هم بر برنامه تغذیه و مراقبت روزانه نظارت داشته باشد. این مشارکت جمعی هم از فرسودگی یک مراقب اصلی جلوگیری می‌کند و هم کیفیت رسیدگی به سالمند را بالاتر می‌برد.

خانواده همچنین نقش مهمی در حفظ ارتباط سالمند با جامعه دارد. اعضای خانواده می‌توانند با ترتیب دادن دورهمی‌های خانوادگی، بردن سالمند به پارک یا اماکن زیارتی و تفریحی (با در نظر گرفتن شرایط جسمی او), و تشویق او به تعامل با دوستان و همسالان، به بهبود روحیه و احساس ارزشمندی سالمند کمک کنند. حمایت عاطفی خانواده، گوش دادن به صحبت‌ها و خاطرات سالمند و احترام به خواسته‌ها و ترجیحات او باعث می‌شود سالمند علی‌رغم معلولیت، همچنان خود را عضو مهم و مفید خانواده بداند. در نهایت، خانواده‌ای که با عشق و آگاهی در کنار سالمند معلول خود قرار گیرد، بزرگ‌ترین نقش را در افزایش امید به زندگی و سلامت روانی و جسمی او ایفا می‌کند.

استفاده از خدمات پرستاری سالمند و مراقبت در منزل

گاهی ممکن است علی‌رغم عشق و تلاش فراوان خانواده، مراقبت از سالمند معلول به تنهایی از عهده خانواده خارج باشد؛ به‌ویژه در مواردی که سالمند نیاز به مراقبت‌های تخصصی پزشکی یا نگهداری 24 ساعته داشته باشد. در چنین شرایطی کمک گرفتن از خدمات حرفه‌ای پرستاری در منزل می‌تواند بهترین راه‌حل برای تأمین آسایش سالمند و آرامش خاطر خانواده باشد. سلامت برتر یکی از مراکز معتبر و مجاز ارائه‌دهنده این‌گونه خدمات در استان‌های تهران و البرز است که با بیش از ۱۵ سال سابقه درخشان فعالیت می‌کند.

مؤسسه سلامت برتر با مجوز رسمی وزارت بهداشت و بهره‌گیری از تیمی مجرب از پزشکان، پرستاران و فیزیوتراپیست‌ها, طیف وسیعی از خدمات مراقبتی را در خانه ارائه می‌دهد. از اعزام پرستار سالمند در منزل (به‌صورت روزانه یا شبانه‌روزی) گرفته تا ویزیت پزشک متخصص در منزل, فیزیوتراپی و توان‌بخشی در منزل, آزمایش, نوار قلب, تزریقات، سرم‌تراپی و پانسمان زخم, مراقبت‌های ویژه (مانند سوندگذاری و اکسیژن‌تراپی) و حتی اجاره تجهیزات پزشکی (مانند دستگاه اکسیژن‌ساز, تخت برقی بیمارستانی، دستگاه کمک‌تنفسی بای‌پپ و غیره) توسط این مرکز با کیفیت بالا و در کوتاه‌ترین زمان ممکن قابل ارائه است. تمامی پرسنل سلامت برتر آموزش‌دیده و مورد تأیید وزارت بهداشت بوده و عملکردشان به‌طور مستمر زیر نظر واحد کنترل کیفیت مرکز ارزیابی می‌گردد؛ بنابراین خانواده‌ها می‌توانند با اطمینان و اعتماد، مراقبت از عزیز سالمند یا بیمار خود را به سلامت برتر بسپارند و از خدمات حرفه‌ای و دلسوزانه بهره‌مند شوند.

در پایان، پرستاری از یک سالمند معلول تلفیقی از عشق، دانش و حمایت است. هرچند این مسیر دشواری‌ها و خستگی‌های خود را دارد، اما ثمره آن بهبود کیفیت زندگی عزیزی است که سال‌ها برای خانواده خود زحمت کشیده است. با به‌کارگیری توصیه‌های مطرح‌شده و بهره‌گیری از ظرفیت خانواده و خدمات تخصصی در صورت لزوم، می‌توان اطمینان داشت که سالمند معلول در محیط خانه از امنیت، آرامش و احترام کافی برخوردار خواهد بود و دوران سالمندی را به شکلی شایسته و با عزت سپری خواهد کرد.

چه امتیازی به این صفحه می‌دهید؟

میانگین امتیازات 4.5 / 5. تعداد ثبت شده: 18

تا به حال امتیازی ثبت نشده است! اولین نفر شما باشید.

از این که این صفحه مورد پسند شما نبود متاسفیم.

در بهبود کیفیت مطالب همراه ما باشید!

چطور می‌تونیم این مطلب را بهتر کنیم؟

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

پست های مرتبط